Therefore, if a specific truth can only be conceptualized tautologically, and such tautology is dependent on sense experience, history, society, etc., our chances of resolving the ontological dilemmas of our predecessors may be slim, making it advisable to abandon the project altogether.
That's why I think it is necessary to adopt different styles of conceptual frameworks for analysis and derive to an explanation (or, "truth") that fits most frameworks. These frameworks, or methods, can derive from our different cultural/social/historical backgrounds, and b...
კი. აიაზია ბერლინის positive/negative liberty -ს თემაა დაახლოებით. "არა-რუსობა" არის ნეგატიური თავისუფლება/იდენტობა, რაღაცისგან თავისუფლება. "ქართველობა" უნდა იყოს პოზიტიური თავისუფლება/იდენტობა, რომელიც თავის თავში უკვე უნდა მოიცავდეს რაღაცეებს (მათ შორის, შეიძლება, "არა-რუსობასაც", მაგრამ ეს არ უნდა იყოს მისი ცენტრი).
თავისუფალი თემა უნდა იყოს საწყისად ალბათ და თუ წარმატებული გამოდგა მერე შეგვილია უფრო დავყოთ არა? რატი სტურუას ველაპარაკებოდი იმ დღეს კაკრას ფორუმზე (ჩემი და გველესას რაღაცეები წაიკითხა და მოეწონა) და მითხრა რაღაც სტატიას ვწერ კაკრას მარა ძაან ნერდობაა და არამგონი თქვენ რასაც ხოდავთ მაგისთვის იყოს შესაფერისიო. მეთქი მიდი გამოუშვი მაინც თქო და ძალიან სპეციფიურ 80იანების კომპიუტერის ჩიპების ოპტიმიზაციაზე წერდა და ბაზარი არაა, ჯერ-ჯერობით მაგის აქ შემოგდება ცოტა უადგილოა მეთქი ვუთხარი. ხოდა აი თავისუფალ თემაში ეგეთ თავისუფლებას არ ვგულისხმობ, at least სანამ ფორუმი მაინც ნორჩია და უფრო ზოგად-საზოგადოებრივ თემებზეა ფოკუსირებული.
კაია აქ ყველაფერი რაც წერია, ესეების კონკურსი მომწონს და ჩავერთვები დაგეგმვაში დიდი სიამოვნებით. ჩემი აზრით, თუ ფორუმის გაზრდაა მთვარი, მაშინ ორი რაღაც გვჭირდება კიდე.
პირველი არის სოციალურ მედიაში ფორუმის გასპამვა. ჩემს და გველესას პოსტებს კარგი გამოხმაურება მოყვა პირველი გაზიარებისთვის და შემდეგებს უფრო მეტი მოყვება ალბათ. ხალხი ფორუმზე თუ გადმოვა, ჩემი აზრით დარჩება კიდეც. იმის მაგივრად, რომ hand-picked ტიპებს შევთავაზოთ რო გადმოვიდნენ (რაც თავიდან იდეა იყო მგონი?), ჯობია ბევრი გადმოვიდეს და მერე გაიფილტროს. ვინც გადმოვა ყველა თავისას მოიტანს და საბოლოო ...
..."ყოფიერ ცხოვრებაში აზროვნების თავიდან ჩარევა, არის მცდელობა რომ გაჩნდეს სიმბოლური რეპრეზენტაცია რომელიც დაგვანახევს უკვე არსებულ რეალურ დამოკიდებულებას. სანამ მოძრაობა არ დაიწყება (ანუ ჩვენს შემთხვევაში წერა), ძალიან კარგად შენიღბულის დანახვა შეუძლებელია."
ბოლო 200+ წელი ეგ პროცესი ჩვენთან უკანა პლანზე მიმდინარეობს. ხარისხიანი ცხოვრება კიდე აზროვნების გარეშე არ გამოვა. და რაღაც ბრეიქინგ ფოინთზე როცა მიხვალ, მაგის შემდეგ დაჩქარებული და ზოგჯერ დამახინჯებული წესით გიწევს პროცესის წარმართვა, რაც ზოგჯერ არაა პროდუქტიული. ამიტომ, რაღაც პონტში, საზოგა
მეც ზუსტად ვფიქრობ, რომ ლონგთერმ ხსნა განათლების სისტემის ცვლილებაშია. დღევანდელი სისტემა მოძველებულია და არ არის ბავშვებზე და სტუდენტებზე მორგებული. მაქვს პირადად მე კონკრეტული რაღაცეები რასაც შევცვლიდი, ბევრჯერ მიფიქრია მაგ თემაზე, მაგრამ ამის განხორციელება არ მოხდება ასეთი პოლიტიკური წესრიგის პირობებში, იმიტომ რომ ფუნდამენტურ ცვლილებას საჭიროებს და ეგრევე დასანახ შედეგს ვერ მოიტანს. გრძელვადიან ცვლილებებს ამიტომ არ იღებს ის ხალხი ვინც დღეს ძალაუფლებაშია - ამორალური ფამილისტები არიან, კიდიათ, მათ შემდეგ რა იქნება. პანდემიის დროს 200-200 ლარის უცებ დარიგე...
კარგი და ამავდროულად ცოტა არაკომფორტული გრძნობაა შენს ძველ ნაწერებს რო თვალს გადაავლებ და "ეს რანაირად ვწერდი ადრე"-ო რომ იტყვი. ამიტომ მაქვს ძალიან დიდი რისფექთი ყველა იმ სტემის სტუდენტის მიმართ, ვისაც შეულია გემრიელი ესეების წერა და საკუთარი არასტემ აზრების წერილობით ჩამოყალიბება. Writing is thinking :დ
Realizing that life is not, in fact, a zero-sum game is the 21st century equivalent of living with the absurd of your existence: Sisyphus knows deep down that he is stuck in the "system" to minimize his losses, but god forbid he tries to break out, that the boulder will fall down.